hilmiö
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
hilm- + -iö. Coined by Finnish botanist Ilmari Hiitonen for "Suomen kasvio" (1933) with some resemblance to the original genus name Hirschfeldia, possibly ex nihilo.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
hilmiö
Declension[edit]
Inflection of hilmiö (Kotus type 3/valtio, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | hilmiö | hilmiöt | ||
genitive | hilmiön | hilmiöiden hilmiöitten | ||
partitive | hilmiötä | hilmiöitä | ||
illative | hilmiöön | hilmiöihin | ||
singular | plural | |||
nominative | hilmiö | hilmiöt | ||
accusative | nom. | hilmiö | hilmiöt | |
gen. | hilmiön | |||
genitive | hilmiön | hilmiöiden hilmiöitten | ||
partitive | hilmiötä | hilmiöitä | ||
inessive | hilmiössä | hilmiöissä | ||
elative | hilmiöstä | hilmiöistä | ||
illative | hilmiöön | hilmiöihin | ||
adessive | hilmiöllä | hilmiöillä | ||
ablative | hilmiöltä | hilmiöiltä | ||
allative | hilmiölle | hilmiöille | ||
essive | hilmiönä | hilmiöinä | ||
translative | hilmiöksi | hilmiöiksi | ||
abessive | hilmiöttä | hilmiöittä | ||
instructive | — | hilmiöin | ||
comitative | See the possessive forms below. |