historicitas
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From historicus (“historical”) + -itās, from historia (“history”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /his.toˈri.ki.taːs/, [hɪs̠t̪ɔˈrɪkɪt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /is.toˈri.t͡ʃi.tas/, [ist̪oˈriːt͡ʃit̪äs]
Noun[edit]
historicitās f (genitive historicitātis); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | historicitās | historicitātēs |
Genitive | historicitātis | historicitātum |
Dative | historicitātī | historicitātibus |
Accusative | historicitātem | historicitātēs |
Ablative | historicitāte | historicitātibus |
Vocative | historicitās | historicitātēs |