hlusta

Icelandic

Etymology

From Old Norse hlusta, equivalent to hlust (“ear”) +‎ -a.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈl̥ʏsta]

  Rhymes: -ʏsta

Verb

hlusta (weak verb, third-person singular past indicative hlustaði, supine hlustað)

1. to listen (with á + accusative = "to" something)

   Alltaf þegar ég hlusta á fólk syngja, þá líður mér mjög vel.

   Whenever I listen to people sing, I feel very good.

Conjugation

hlusta – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að hlusta
supine sagnbót		hlustað
present participle lýsingarháttur nútíðar		hlustandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	hlusta	hlustaði		hlusti	hlustaði
	þú	hlustar	hlustaðir		hlustir	hlustaðir
	hann, hún, það	hlustar	hlustaði		hlusti	hlustaði
plural	við	hlustum	hlustuðum		hlustum	hlustuðum
	þið	hlustið	hlustuðuð		hlustið	hlustuðuð
	þeir, þær, þau	hlusta	hlustuðu		hlusti	hlustuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	hlusta (þú), hlustaðu
plural	þið	hlustið (þið), hlustiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hlustast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að hlustast
supine sagnbót		hlustast
present participle lýsingarháttur nútíðar		hlustandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	hlustast	hlustaðist		hlustist	hlustaðist
	þú	hlustast	hlustaðist		hlustist	hlustaðist
	hann, hún, það	hlustast	hlustaðist		hlustist	hlustaðist
plural	við	hlustumst	hlustuðumst		hlustumst	hlustuðumst
	þið	hlustist	hlustuðust		hlustist	hlustuðust
	þeir, þær, þau	hlustast	hlustuðust		hlustist	hlustuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	hlustast (þú), hlustastu
plural	þið	hlustist (þið), hlustisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hlustaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hlustaður	hlustuð	hlustað	hlustaðir	hlustaðar	hlustuð
accusative (þolfall)	hlustaðan	hlustaða	hlustað	hlustaða	hlustaðar	hlustuð
dative (þágufall)	hlustuðum	hlustaðri	hlustuðu	hlustuðum	hlustuðum	hlustuðum
genitive (eignarfall)	hlustaðs	hlustaðrar	hlustaðs	hlustaðra	hlustaðra	hlustaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hlustaði	hlustaða	hlustaða	hlustuðu	hlustuðu	hlustuðu
accusative (þolfall)	hlustaða	hlustuðu	hlustaða	hlustuðu	hlustuðu	hlustuðu
dative (þágufall)	hlustaða	hlustuðu	hlustaða	hlustuðu	hlustuðu	hlustuðu
genitive (eignarfall)	hlustaða	hlustuðu	hlustaða	hlustuðu	hlustuðu	hlustuðu

Derived terms

• hlustun