hoogte

Dutch

Etymology

From Proto-Germanic *hauhiþō, equivalent to hoog +‎ -te. Compare English height, Norwegian høyde, Swedish höjd, Icelandic hæð, Old High German hohida, Gothic hauhiþa.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

hoogte f (plural hoogtes or hoogten)

1. height

   ter hoogte van

   at a height with

   iemand op de hoogte houden

   to keep someone informed

   iemand op de hoogte brengen

   to brief someone

   Niemand is op de hoogte van het geval.

   No one is informed about the case.

Antonyms

• laagte, diepte

Derived terms

• hoogtepunt
• hoogtevrees
• toonhoogte
• op de hoogte brengen