hríma

Icelandic[edit]

hríma (weak verb, third-person singular past indicative hrímaði, supine hrímað)

hríma — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að hríma
supine (sagnbót)		hrímað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hrímandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hríma	við hrímum	present (nútíð)	ég hrími	við hrímum
	þú hrímar	þið hrímið		þú hrímir	þið hrímið
	hann, hún, það hrímar	þeir, þær, þau hríma		hann, hún, það hrími	þeir, þær, þau hrími

past (þátíð)	ég hrímaði	við hrímuðum	past (þátíð)	ég hrímaði	við hrímuðum
	þú hrímaðir	þið hrímuðuð		þú hrímaðir	þið hrímuðuð
	hann, hún, það hrímaði	þeir, þær, þau hrímuðu		hann, hún, það hrímaði	þeir, þær, þau hrímuðu

imperative (boðháttur)	hríma (þú)	hrímið (þið)
	hrímaðu	hrímiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hrímast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að hrímast
supine (sagnbót)		hrímast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hrímandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hrímast	við hrímumst	present (nútíð)	ég hrímist	við hrímumst
	þú hrímast	þið hrímist		þú hrímist	þið hrímist
	hann, hún, það hrímast	þeir, þær, þau hrímast		hann, hún, það hrímist	þeir, þær, þau hrímist

past (þátíð)	ég hrímaðist	við hrímuðumst	past (þátíð)	ég hrímaðist	við hrímuðumst
	þú hrímaðist	þið hrímuðust		þú hrímaðist	þið hrímuðust
	hann, hún, það hrímaðist	þeir, þær, þau hrímuðust		hann, hún, það hrímaðist	þeir, þær, þau hrímuðust

imperative (boðháttur)	hrímast (þú)	hrímist (þið)
	hrímastu	hrímisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hrímaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hrímaður	hrímuð	hrímað	hrímaðir	hrímaðar	hrímuð
accusative (þolfall)	hrímaðan	hrímaða	hrímað	hrímaða	hrímaðar	hrímuð
dative (þágufall)	hrímuðum	hrímaðri	hrímuðu	hrímuðum	hrímuðum	hrímuðum
genitive (eignarfall)	hrímaðs	hrímaðrar	hrímaðs	hrímaðra	hrímaðra	hrímaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hrímaði	hrímaða	hrímaða	hrímuðu	hrímuðu	hrímuðu
accusative (þolfall)	hrímaða	hrímuðu	hrímaða	hrímuðu	hrímuðu	hrímuðu
dative (þágufall)	hrímaða	hrímuðu	hrímaða	hrímuðu	hrímuðu	hrímuðu
genitive (eignarfall)	hrímaða	hrímuðu	hrímaða	hrímuðu	hrímuðu	hrímuðu