hrósa
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Etymology[edit]
From Old Norse hrósa, from the same source as hróðr (“fame”), from Proto-Germanic *hrōþiz.
Verb[edit]
hrósa (weak verb, third-person singular past indicative hrósaði, supine hrósað)
- to praise
Conjugation[edit]
hrósa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hrósa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hrósað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hrósandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hrósa | við hrósum | present (nútíð) |
ég hrósi | við hrósum |
| þú hrósar | þið hrósið | þú hrósir | þið hrósið | ||
| hann, hún, það hrósar | þeir, þær, þau hrósa | hann, hún, það hrósi | þeir, þær, þau hrósi | ||
| past (þátíð) |
ég hrósaði | við hrósuðum | past (þátíð) |
ég hrósaði | við hrósuðum |
| þú hrósaðir | þið hrósuðuð | þú hrósaðir | þið hrósuðuð | ||
| hann, hún, það hrósaði | þeir, þær, þau hrósuðu | hann, hún, það hrósaði | þeir, þær, þau hrósuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hrósa (þú) | hrósið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hrósaðu | hrósiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að hrósast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hrósast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hrósandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hrósast | við hrósumst | present (nútíð) |
ég hrósist | við hrósumst |
| þú hrósast | þið hrósist | þú hrósist | þið hrósist | ||
| hann, hún, það hrósast | þeir, þær, þau hrósast | hann, hún, það hrósist | þeir, þær, þau hrósist | ||
| past (þátíð) |
ég hrósaðist | við hrósuðumst | past (þátíð) |
ég hrósaðist | við hrósuðumst |
| þú hrósaðist | þið hrósuðust | þú hrósaðist | þið hrósuðust | ||
| hann, hún, það hrósaðist | þeir, þær, þau hrósuðust | hann, hún, það hrósaðist | þeir, þær, þau hrósuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
hrósast (þú) | hrósist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hrósastu | hrósisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hrósaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hrósaður | hrósuð | hrósað | hrósaðir | hrósaðar | hrósuð | |
| accusative (þolfall) |
hrósaðan | hrósaða | hrósað | hrósaða | hrósaðar | hrósuð | |
| dative (þágufall) |
hrósuðum | hrósaðri | hrósuðu | hrósuðum | hrósuðum | hrósuðum | |
| genitive (eignarfall) |
hrósaðs | hrósaðrar | hrósaðs | hrósaðra | hrósaðra | hrósaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hrósaði | hrósaða | hrósaða | hrósuðu | hrósuðu | hrósuðu | |
| accusative (þolfall) |
hrósaða | hrósuðu | hrósaða | hrósuðu | hrósuðu | hrósuðu | |
| dative (þágufall) |
hrósaða | hrósuðu | hrósaða | hrósuðu | hrósuðu | hrósuðu | |
| genitive (eignarfall) |
hrósaða | hrósuðu | hrósaða | hrósuðu | hrósuðu | hrósuðu | |