hylja

Faroese

Etymology

From Old Norse hylja, from Proto-Germanic *huljaną.

Verb

hylja (third person singular past indicative huldi, third person plural past indicative hult, supine hult)

1. to veil, to envelop, to cover
2. to hide

Conjugation

Conjugation of hylja (group v-19)
infinitive	hylja
supine	hult
participle (a7)1	hyljandi	huldur
	present	past
first singular	hyli	huldi
second singular	hylur	huldi
third singular	hylur	huldi
plural	hylja	huldu
	imperative
singular	hyl!
plural	hylið!
1Only the past participle being declined.

---

Icelandic

Etymology

From Old Norse hylja, from Proto-Germanic *huljaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈhɪlja/

  Rhymes: -ɪlja

Verb

hylja (weak verb, third-person singular past indicative huldi, supine hulið)

1. to hide
2. to cover

Conjugation

hylja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hylja
supine (sagnbót)		hulið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hyljandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hyl	við hyljum	present (nútíð)	ég hylji	við hyljum
	þú hylur	þið hyljið		þú hyljir	þið hyljið
	hann, hún, það hylur	þeir, þær, þau hylja		hann, hún, það hylji	þeir, þær, þau hylji
past (þátíð)	ég huldi	við huldum	past (þátíð)	ég hyldi	við hyldum
	þú huldir	þið hulduð		þú hyldir	þið hylduð
	hann, hún, það huldi	þeir, þær, þau huldu		hann, hún, það hyldi	þeir, þær, þau hyldu
imperative (boðháttur)	hyl (þú)	hyljið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hyldu	hyljiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hyljast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að hyljast
supine (sagnbót)		hulist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hyljandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hylst	við hyljumst	present (nútíð)	ég hyljist	við hyljumst
	þú hylst	þið hyljist		þú hyljist	þið hyljist
	hann, hún, það hylst	þeir, þær, þau hyljast		hann, hún, það hyljist	þeir, þær, þau hyljist
past (þátíð)	ég huldist	við huldumst	past (þátíð)	ég hyldist	við hyldumst
	þú huldist	þið huldust		þú hyldist	þið hyldust
	hann, hún, það huldist	þeir, þær, þau huldust		hann, hún, það hyldist	þeir, þær, þau hyldust
imperative (boðháttur)	hylst (þú)	hylist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hylstu	hylisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hulinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hulinn	hulin	hulið		huldir	huldar	hulin
accusative (þolfall)	hulinn	hulda	hulið		hulda	huldar	hulin
dative (þágufall)	huldum	hulinni	huldu		huldum	huldum	huldum
genitive (eignarfall)	hulins	hulinnar	hulins		hulinna	hulinna	hulinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	huldi	hulda	hulda		huldu	huldu	huldu
accusative (þolfall)	hulda	huldu	hulda		huldu	huldu	huldu
dative (þágufall)	hulda	huldu	hulda		huldu	huldu	huldu
genitive (eignarfall)	hulda	huldu	hulda		huldu	huldu	huldu

Synonyms

• (to hide): fela
• (to cover): þekja