ignoratus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of ignōrō (not know).

Participle[edit]

ignōrātus (feminine ignōrāta, neuter ignōrātum); first/second-declension participle

  1. unknown, unacquainted, having been unknown.
  2. ignored, having been ignored.

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ignōrātus ignōrāta ignōrātum ignōrātī ignōrātae ignōrāta
Genitive ignōrātī ignōrātae ignōrātī ignōrātōrum ignōrātārum ignōrātōrum
Dative ignōrātō ignōrātō ignōrātīs
Accusative ignōrātum ignōrātam ignōrātum ignōrātōs ignōrātās ignōrāta
Ablative ignōrātō ignōrātā ignōrātō ignōrātīs
Vocative ignōrāte ignōrāta ignōrātum ignōrātī ignōrātae ignōrāta

References[edit]

  • ignoratus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers