iliacus
English
Noun
iliacus (plural iliaci)
Latin
Etymology
From īle.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /iːˈli.a.kus/, [iːˈlʲiäkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /iˈli.a.kus/, [iˈliːäkus]
Adjective
īliacus (feminine īliaca, neuter īliacum); first/second-declension adjective
- colicky (suffering from colic)
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | īliacus | īliaca | īliacum | īliacī | īliacae | īliaca | |
Genitive | īliacī | īliacae | īliacī | īliacōrum | īliacārum | īliacōrum | |
Dative | īliacō | īliacō | īliacīs | ||||
Accusative | īliacum | īliacam | īliacum | īliacōs | īliacās | īliaca | |
Ablative | īliacō | īliacā | īliacō | īliacīs | |||
Vocative | īliace | īliaca | īliacum | īliacī | īliacae | īliaca |
Descendants
References
- “iliacus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- iliacus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.