immediatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From im- +‎ mediātus, calque of Ancient Greek ἄμεσος (ámesos).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

immediātus (feminine immediāta, neuter immediātum); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin) immediate

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative immediātus immediāta immediātum immediātī immediātae immediāta
Genitive immediātī immediātae immediātī immediātōrum immediātārum immediātōrum
Dative immediātō immediātō immediātīs
Accusative immediātum immediātam immediātum immediātōs immediātās immediāta
Ablative immediātō immediātā immediātō immediātīs
Vocative immediāte immediāta immediātum immediātī immediātae immediāta

Descendants[edit]