incussus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of incutiō.

Participle

[edit]

incussus (feminine incussa, neuter incussum); first/second-declension participle

  1. struck on or against
  2. inspired, inflicted, excited

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative incussus incussa incussum incussī incussae incussa
Genitive incussī incussae incussī incussōrum incussārum incussōrum
Dative incussō incussō incussīs
Accusative incussum incussam incussum incussōs incussās incussa
Ablative incussō incussā incussō incussīs
Vocative incusse incussa incussum incussī incussae incussa

References

[edit]
  • incussus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • incussus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • incussus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.