inek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اینك‎ (inek, “cow”), from Proto-Turkic *in-gek (“cow”). Cognate with Old Turkic 𐰃𐰤𐰏𐰛‎ (ingek, “cow”), Karakhanid اِنكاكْ‎ (ingek, “cow”).

Pronunciation

• IPA^(key): [inec]

Noun

inek (definite accusative ineği, plural inekler)

1. (zoology) cow
2. (slang) nerd, geek

Declension

Inflection
Nominative	inek
Definite accusative	ineği
	Singular	Plural
Nominative	inek	inekler
Definite accusative	ineği	inekleri
Dative	ineğe	ineklere
Locative	inekte	ineklerde
Ablative	inekten	ineklerden
Genitive	ineğin	ineklerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular ineğim ineklerim 2nd singular ineğin ineklerin 3rd singular ineği inekleri 1st plural ineğimiz ineklerimiz 2nd plural ineğiniz inekleriniz 3rd plural inekleri inekleri

Related terms

• inekli
• ineklik
• ineksiz
• ineklemek
• ineklenmek
• inekleşmek