infirmarius
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
īnfirmāria (“hospital”) + -ārius.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /in.firˈmaː.ri.us/, [ĩːfɪrˈmäːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.firˈma.ri.us/, [iɱfirˈmäːrius]
Noun[edit]
īnfirmārius m (genitive īnfirmāriī or īnfirmārī); second declension (Medieval Latin– New Latin)
Declension[edit]
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | īnfirmārius | īnfirmāriī |
Genitive | īnfirmāriī īnfirmārī1 |
īnfirmāriōrum |
Dative | īnfirmāriō | īnfirmāriīs |
Accusative | īnfirmārium | īnfirmāriōs |
Ablative | īnfirmāriō | īnfirmāriīs |
Vocative | īnfirmārie | īnfirmāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).