ingel
Jump to navigation
Jump to search
See also: Ingel
Estonian[edit]
Etymology[edit]
From Middle Low German engel.
Noun[edit]
ingel (genitive ingli, partitive inglit)
Declension[edit]
Inflection of ingel (ÕS type 2/õpik, no gradation)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ingel | inglid |
accusative | ingli | inglid |
genitive | ingli | inglite |
partitive | inglit | ingleid |
illative | inglisse | inglitesse ingleisse |
inessive | inglis | inglites ingleis |
elative | inglist | inglitest ingleist |
allative | inglile | inglitele ingleile |
adessive | inglil | inglitel ingleil |
ablative | inglilt | inglitelt ingleilt |
translative | ingliks | ingliteks ingleiks |
terminative | inglini | ingliteni |
essive | inglina | inglitena |
abessive | inglita | ingliteta |
comitative | ingliga | inglitega |
West Frisian[edit]
Etymology[edit]
From Old Frisian angel, possibly from Proto-Germanic *angiluz, from Latin angelus, from Ancient Greek ἄγγελος (ángelos).
Noun[edit]
ingel c (plural ingels or ingelen, diminutive ingeltsje or ingelke)
Categories:
- Estonian terms borrowed from Middle Low German
- Estonian terms derived from Middle Low German
- Estonian lemmas
- Estonian nouns
- Estonian õpik-type nominals
- West Frisian terms inherited from Old Frisian
- West Frisian terms derived from Old Frisian
- West Frisian terms inherited from Proto-Germanic
- West Frisian terms derived from Proto-Germanic
- West Frisian terms derived from Latin
- West Frisian terms derived from Ancient Greek
- West Frisian lemmas
- West Frisian nouns