insonus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ˈin.so.nus/, [ˈĩːs̠ɔnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈin.so.nus/, [ˈinsonus]
Adjective[edit]
īnsonus (feminine īnsona, neuter īnsonum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | īnsonus | īnsona | īnsonum | īnsonī | īnsonae | īnsona | |
Genitive | īnsonī | īnsonae | īnsonī | īnsonōrum | īnsonārum | īnsonōrum | |
Dative | īnsonō | īnsonō | īnsonīs | ||||
Accusative | īnsonum | īnsonam | īnsonum | īnsonōs | īnsonās | īnsona | |
Ablative | īnsonō | īnsonā | īnsonō | īnsonīs | |||
Vocative | īnsone | īnsona | īnsonum | īnsonī | īnsonae | īnsona |
References[edit]
- insonus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- insonus in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung
- “insonus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press