irregularis

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From in- +‎ rēgulāris.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

irrēgulāris (neuter irrēgulāre, adverb irrēgulāriter); third-declension two-termination adjective

  1. irregular, unusual

Declension[edit]

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative irrēgulāris irrēgulāre irrēgulārēs irrēgulāria
Genitive irrēgulāris irrēgulārium
Dative irrēgulārī irrēgulāribus
Accusative irrēgulārem irrēgulāre irrēgulārēs
irrēgulārīs
irrēgulāria
Ablative irrēgulārī irrēgulāribus
Vocative irrēgulāris irrēgulāre irrēgulārēs irrēgulāria

Descendants[edit]