irregularis

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 19:11, 25 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

From in- +‎ rēgulāris.

Pronunciation

Adjective

irrēgulāris (neuter irrēgulāre, adverb irrēgulāriter); third-declension two-termination adjective

  1. irregular, unusual

Declension

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative irrēgulāris irrēgulāre irrēgulārēs irrēgulāria
Genitive irrēgulāris irrēgulārium
Dative irrēgulārī irrēgulāribus
Accusative irrēgulārem irrēgulāre irrēgulārēs
irrēgulārīs
irrēgulāria
Ablative irrēgulārī irrēgulāribus
Vocative irrēgulāris irrēgulāre irrēgulārēs irrēgulāria

Descendants