iudicativus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]iūdicātus (“judged”) + -īvus (“-ive”, “pertaining to”)
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /i̯uː.di.kaːˈtiː.u̯us/, [i̯uːd̪ɪkäːˈt̪iːu̯ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ju.di.kaˈti.vus/, [jud̪ikäˈt̪iːvus]
Adjective
[edit]iūdicātīvus (feminine iūdicātīva, neuter iūdicātīvum); first/second-declension adjective
- (Late Latin, literally) Of or pertaining to judging or judgement; judgemental
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iūdicātīvus | iūdicātīva | iūdicātīvum | iūdicātīvī | iūdicātīvae | iūdicātīva | |
Genitive | iūdicātīvī | iūdicātīvae | iūdicātīvī | iūdicātīvōrum | iūdicātīvārum | iūdicātīvōrum | |
Dative | iūdicātīvō | iūdicātīvō | iūdicātīvīs | ||||
Accusative | iūdicātīvum | iūdicātīvam | iūdicātīvum | iūdicātīvōs | iūdicātīvās | iūdicātīva | |
Ablative | iūdicātīvō | iūdicātīvā | iūdicātīvō | iūdicātīvīs | |||
Vocative | iūdicātīve | iūdicātīva | iūdicātīvum | iūdicātīvī | iūdicātīvae | iūdicātīva |
Descendants
[edit]- Italian: giudicativo
- Sicilian: judicativu