językoznawca

Polish

Etymology

From język +‎ -o- +‎ -znawca.

Pronunciation

• IPA^(key): /jɛw̃.zɨ.kɔzˈnaf.t͡sa/

• audio:

  (file)

Noun

językoznawca m pers

1. linguist

Declension

Declension of językoznawca

	singular	plural
nominative	językoznawca	językoznawcy/językoznawce (deprecative)
genitive	językoznawcy	językoznawców
dative	językoznawcy	językoznawcom
accusative	językoznawcę	językoznawców
instrumental	językoznawcą	językoznawcami
locative	językoznawcy	językoznawcach
vocative	językoznawco	językoznawcy

Synonyms

• lingwista

Related terms

• językoznawstwo
• językoznawczy
• językoznawczo

Further reading

• Template:R:PWN