jin-jang
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
From Mandarin 陰陽/阴阳 (yīnyáng).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
jin-jang
Declension[edit]
Inflection of jin-jang (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | jin-jang | jin-jangit | ||
genitive | jin-jangin | jin-jangien | ||
partitive | jin-jangia | jin-jangeja | ||
illative | jin-jangiin | jin-jangeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | jin-jang | jin-jangit | ||
accusative | nom. | jin-jang | jin-jangit | |
gen. | jin-jangin | |||
genitive | jin-jangin | jin-jangien | ||
partitive | jin-jangia | jin-jangeja | ||
inessive | jin-jangissa | jin-jangeissa | ||
elative | jin-jangista | jin-jangeista | ||
illative | jin-jangiin | jin-jangeihin | ||
adessive | jin-jangilla | jin-jangeilla | ||
ablative | jin-jangilta | jin-jangeilta | ||
allative | jin-jangille | jin-jangeille | ||
essive | jin-jangina | jin-jangeina | ||
translative | jin-jangiksi | jin-jangeiksi | ||
abessive | jin-jangitta | jin-jangeitta | ||
instructive | — | jin-jangein | ||
comitative | See the possessive forms below. |