Jump to content

julmettu

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈjulmetːu(ˣ)/, [ˈjulme̞t̪ːu(ʔ)]
  • Rhymes: -ulmetːu
  • Hyphenation(key): jul‧met‧tu

Adjective

[edit]

julmettu (comparative julmetumpi, superlative julmetuin) (colloquial)

  1. damn, filthy (intensifier)

Declension

[edit]
Inflection of julmettu (Kotus type 1*C/valo, tt-t gradation)
nominative julmettu julmetut
genitive julmetun julmettujen
partitive julmettua julmettuja
illative julmettuun julmettuihin
singular plural
nominative julmettu julmetut
accusative nom. julmettu julmetut
gen. julmetun
genitive julmetun julmettujen
partitive julmettua julmettuja
inessive julmetussa julmetuissa
elative julmetusta julmetuista
illative julmettuun julmettuihin
adessive julmetulla julmetuilla
ablative julmetulta julmetuilta
allative julmetulle julmetuille
essive julmettuna julmettuina
translative julmetuksi julmetuiksi
abessive julmetutta julmetuitta
instructive julmetuin
comitative julmettuine
Possessive forms of julmettu (Kotus type 1*C/valo, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative julmettuni julmettuni
accusative nom. julmettuni julmettuni
gen. julmettuni
genitive julmettuni julmettujeni
partitive julmettuani julmettujani
inessive julmetussani julmetuissani
elative julmetustani julmetuistani
illative julmettuuni julmettuihini
adessive julmetullani julmetuillani
ablative julmetultani julmetuiltani
allative julmetulleni julmetuilleni
essive julmettunani julmettuinani
translative julmetukseni julmetuikseni
abessive julmetuttani julmetuittani
instructive
comitative julmettuineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative julmettusi julmettusi
accusative nom. julmettusi julmettusi
gen. julmettusi
genitive julmettusi julmettujesi
partitive julmettuasi julmettujasi
inessive julmetussasi julmetuissasi
elative julmetustasi julmetuistasi
illative julmettuusi julmettuihisi
adessive julmetullasi julmetuillasi
ablative julmetultasi julmetuiltasi
allative julmetullesi julmetuillesi
essive julmettunasi julmettuinasi
translative julmetuksesi julmetuiksesi
abessive julmetuttasi julmetuittasi
instructive
comitative julmettuinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative julmettumme julmettumme
accusative nom. julmettumme julmettumme
gen. julmettumme
genitive julmettumme julmettujemme
partitive julmettuamme julmettujamme
inessive julmetussamme julmetuissamme
elative julmetustamme julmetuistamme
illative julmettuumme julmettuihimme
adessive julmetullamme julmetuillamme
ablative julmetultamme julmetuiltamme
allative julmetullemme julmetuillemme
essive julmettunamme julmettuinamme
translative julmetuksemme julmetuiksemme
abessive julmetuttamme julmetuittamme
instructive
comitative julmettuinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative julmettunne julmettunne
accusative nom. julmettunne julmettunne
gen. julmettunne
genitive julmettunne julmettujenne
partitive julmettuanne julmettujanne
inessive julmetussanne julmetuissanne
elative julmetustanne julmetuistanne
illative julmettuunne julmettuihinne
adessive julmetullanne julmetuillanne
ablative julmetultanne julmetuiltanne
allative julmetullenne julmetuillenne
essive julmettunanne julmettuinanne
translative julmetuksenne julmetuiksenne
abessive julmetuttanne julmetuittanne
instructive
comitative julmettuinenne

Derived terms

[edit]

Participle

[edit]

julmettu

  1. past passive participle of julmeta

Further reading

[edit]