jungi

Esperanto

Etymology

Borrowed from Latin iungō.

Pronunciation

• Audio

  (file)

Verb

jungi (present jungas, past jungis, future jungos, conditional jungus, volitive jungu)

1. to couple, harness

Conjugation

Conjugation of jungi present past future singular plural singular plural singular plural tense jungas jungis jungos active participle junganta jungantaj junginta jungintaj jungonta jungontaj acc. jungantan jungantajn jungintan jungintajn jungontan jungontajn passive participle jungata jungataj jungita jungitaj jungota jungotaj acc. jungatan jungatajn jungitan jungitajn jungotan jungotajn nominal active participle junganto jungantoj junginto jungintoj jungonto jungontoj acc. junganton jungantojn junginton jungintojn jungonton jungontojn nominal passive participle jungato jungatoj jungito jungitoj jungoto jungotoj acc. jungaton jungatojn jungiton jungitojn jungoton jungotojn adverbial active participle jungante junginte jungonte adverbial passive participle jungate jungite jungote infinitive jungi imperative jungu conditional jungus

Latin

Verb

jungī

1. present passive infinitive of jungō

Lithuanian

Verb

jùngi

1. second-person singular present of jungti

Portuguese

Verb

jungi

1. inflection of jungir:
   1. first-person singular preterite indicative
   2. second-person plural imperative