kantaitiö
Jump to navigation
Jump to search
Finnish
[edit]Etymology
[edit]Compound of kanta (“base”) + itiö (“spore”).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]kantaitiö
Declension
[edit]Inflection of kantaitiö (Kotus type 3/valtio, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kantaitiö | kantaitiöt | ||
genitive | kantaitiön | kantaitiöiden kantaitiöitten | ||
partitive | kantaitiötä | kantaitiöitä | ||
illative | kantaitiöön | kantaitiöihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kantaitiö | kantaitiöt | ||
accusative | nom. | kantaitiö | kantaitiöt | |
gen. | kantaitiön | |||
genitive | kantaitiön | kantaitiöiden kantaitiöitten | ||
partitive | kantaitiötä | kantaitiöitä | ||
inessive | kantaitiössä | kantaitiöissä | ||
elative | kantaitiöstä | kantaitiöistä | ||
illative | kantaitiöön | kantaitiöihin | ||
adessive | kantaitiöllä | kantaitiöillä | ||
ablative | kantaitiöltä | kantaitiöiltä | ||
allative | kantaitiölle | kantaitiöille | ||
essive | kantaitiönä | kantaitiöinä | ||
translative | kantaitiöksi | kantaitiöiksi | ||
abessive | kantaitiöttä | kantaitiöittä | ||
instructive | — | kantaitiöin | ||
comitative | See the possessive forms below. |