kanttori
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
From Swedish kantor, from Latin cantor.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
kanttori
Declension[edit]
Inflection of kanttori (Kotus type 6/paperi, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kanttori | kanttorit | ||
genitive | kanttorin | kanttorien kanttoreiden kanttoreitten | ||
partitive | kanttoria | kanttoreita kanttoreja | ||
illative | kanttoriin | kanttoreihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kanttori | kanttorit | ||
accusative | nom. | kanttori | kanttorit | |
gen. | kanttorin | |||
genitive | kanttorin | kanttorien kanttoreiden kanttoreitten | ||
partitive | kanttoria | kanttoreita kanttoreja | ||
inessive | kanttorissa | kanttoreissa | ||
elative | kanttorista | kanttoreista | ||
illative | kanttoriin | kanttoreihin | ||
adessive | kanttorilla | kanttoreilla | ||
ablative | kanttorilta | kanttoreilta | ||
allative | kanttorille | kanttoreille | ||
essive | kanttorina | kanttoreina | ||
translative | kanttoriksi | kanttoreiksi | ||
abessive | kanttoritta | kanttoreitta | ||
instructive | — | kanttorein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms[edit]
compounds
Further reading[edit]
- “kanttori”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02