karne

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Mahagaja (talk | contribs) as of 15:11, 27 May 2019.
Jump to navigation Jump to search

Dutch

Verb

karne

  1. (deprecated template usage) (archaic) singular present subjunctive of karnen

Anagrams


Polish

Pronunciation

Adjective

karne

  1. inflection of karny:
    1. neuter nominative/accusative/vocative singular
    2. nonvirile nominative/accusative/vocative plural

Swahili

Etymology

From Arabic قَرْن (qarn).

Noun

karne (n class, plural karne)

  1. century (100 years)

Tagalog

Etymology

Borrowed from Spanish carne (meat).

Noun

karné, karne

  1. meat

Turkish

Etymology

Borrowed from French carnet.

Pronunciation

Noun

karne (definite accusative karneyi, plural karneler)

  1. report card

Declension

Inflection
Nominative karne
Definite accusative karneyi
Singular Plural
Nominative karne karneler
Definite accusative karneyi karneleri
Dative karneye karnelere
Locative karnede karnelerde
Ablative karneden karnelerden
Genitive karnenin karnelerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular karnem karnelerim
2nd singular karnen karnelerin
3rd singular karnesi karneleri
1st plural karnemiz karnelerimiz
2nd plural karneniz karneleriniz
3rd plural karneleri karneleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular karnemi karnelerimi
2nd singular karneni karnelerini
3rd singular karnesini karnelerini
1st plural karnemizi karnelerimizi
2nd plural karnenizi karnelerinizi
3rd plural karnelerini karnelerini
Dative
Singular Plural
1st singular karneme karnelerime
2nd singular karnene karnelerine
3rd singular karnesine karnelerine
1st plural karnemize karnelerimize
2nd plural karnenize karnelerinize
3rd plural karnelerine karnelerine
Locative
Singular Plural
1st singular karnemde karnelerimde
2nd singular karnende karnelerinde
3rd singular karnesinde karnelerinde
1st plural karnemizde karnelerimizde
2nd plural karnenizde karnelerinizde
3rd plural karnelerinde karnelerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular karnemden karnelerimden
2nd singular karnenden karnelerinden
3rd singular karnesinden karnelerinden
1st plural karnemizden karnelerimizden
2nd plural karnenizden karnelerinizden
3rd plural karnelerinden karnelerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular karnemin karnelerimin
2nd singular karnenin karnelerinin
3rd singular karnesinin karnelerinin
1st plural karnemizin karnelerimizin
2nd plural karnenizin karnelerinizin
3rd plural karnelerinin karnelerinin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular karneyim karnelerim
2nd singular karnesin karnelersin
3rd singular karne
karnedir
karneler
karnelerdir
1st plural karneyiz karneleriz
2nd plural karnesiniz karnelersiniz
3rd plural karneler karnelerdir