kefla
Icelandic
Etymology
Pronunciation
Verb
kefla (weak verb, third-person singular past indicative keflaði, supine keflað)
- (transitive, with accusative) to gag (restrain by blocking the mouth)
Conjugation
kefla — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að kefla | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
keflað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
keflandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég kefla | við keflum | present (nútíð) |
ég kefli | við keflum |
| þú keflar | þið keflið | þú keflir | þið keflið | ||
| hann, hún, það keflar | þeir, þær, þau kefla | hann, hún, það kefli | þeir, þær, þau kefli | ||
| past (þátíð) |
ég keflaði | við kefluðum | past (þátíð) |
ég keflaði | við kefluðum |
| þú keflaðir | þið kefluðuð | þú keflaðir | þið kefluðuð | ||
| hann, hún, það keflaði | þeir, þær, þau kefluðu | hann, hún, það keflaði | þeir, þær, þau kefluðu | ||
| imperative (boðháttur) |
kefla (þú) | keflið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| keflaðu | kefliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að keflast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
keflast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
keflandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég keflast | við keflumst | present (nútíð) |
ég keflist | við keflumst |
| þú keflast | þið keflist | þú keflist | þið keflist | ||
| hann, hún, það keflast | þeir, þær, þau keflast | hann, hún, það keflist | þeir, þær, þau keflist | ||
| past (þátíð) |
ég keflaðist | við kefluðumst | past (þátíð) |
ég keflaðist | við kefluðumst |
| þú keflaðist | þið kefluðust | þú keflaðist | þið kefluðust | ||
| hann, hún, það keflaðist | þeir, þær, þau kefluðust | hann, hún, það keflaðist | þeir, þær, þau kefluðust | ||
| imperative (boðháttur) |
keflast (þú) | keflist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| keflastu | keflisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
keflaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
keflaður | kefluð | keflað | keflaðir | keflaðar | kefluð | |
| accusative (þolfall) |
keflaðan | keflaða | keflað | keflaða | keflaðar | kefluð | |
| dative (þágufall) |
kefluðum | keflaðri | kefluðu | kefluðum | kefluðum | kefluðum | |
| genitive (eignarfall) |
keflaðs | keflaðrar | keflaðs | keflaðra | keflaðra | keflaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
keflaði | keflaða | keflaða | kefluðu | kefluðu | kefluðu | |
| accusative (þolfall) |
keflaða | kefluðu | keflaða | kefluðu | kefluðu | kefluðu | |
| dative (þágufall) |
keflaða | kefluðu | keflaða | kefluðu | kefluðu | kefluðu | |
| genitive (eignarfall) |
keflaða | kefluðu | keflaða | kefluðu | kefluðu | kefluðu | |