keifa
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
keifa (weak verb, third-person singular past indicative keifaði, supine keifað)
- (intransitive) to waddle
Conjugation[edit]
keifa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að keifa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
keifað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
keifandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég keifa | við keifum | present (nútíð) |
ég keifi | við keifum |
| þú keifar | þið keifið | þú keifir | þið keifið | ||
| hann, hún, það keifar | þeir, þær, þau keifa | hann, hún, það keifi | þeir, þær, þau keifi | ||
| past (þátíð) |
ég keifaði | við keifuðum | past (þátíð) |
ég keifaði | við keifuðum |
| þú keifaðir | þið keifuðuð | þú keifaðir | þið keifuðuð | ||
| hann, hún, það keifaði | þeir, þær, þau keifuðu | hann, hún, það keifaði | þeir, þær, þau keifuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
keifa (þú) | keifið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| keifaðu | keifiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að keifast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
keifast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
keifandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég keifast | við keifumst | present (nútíð) |
ég keifist | við keifumst |
| þú keifast | þið keifist | þú keifist | þið keifist | ||
| hann, hún, það keifast | þeir, þær, þau keifast | hann, hún, það keifist | þeir, þær, þau keifist | ||
| past (þátíð) |
ég keifaðist | við keifuðumst | past (þátíð) |
ég keifaðist | við keifuðumst |
| þú keifaðist | þið keifuðust | þú keifaðist | þið keifuðust | ||
| hann, hún, það keifaðist | þeir, þær, þau keifuðust | hann, hún, það keifaðist | þeir, þær, þau keifuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
keifast (þú) | keifist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| keifastu | keifisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
keifaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
keifaður | keifuð | keifað | keifaðir | keifaðar | keifuð | |
| accusative (þolfall) |
keifaðan | keifaða | keifað | keifaða | keifaðar | keifuð | |
| dative (þágufall) |
keifuðum | keifaðri | keifuðu | keifuðum | keifuðum | keifuðum | |
| genitive (eignarfall) |
keifaðs | keifaðrar | keifaðs | keifaðra | keifaðra | keifaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
keifaði | keifaða | keifaða | keifuðu | keifuðu | keifuðu | |
| accusative (þolfall) |
keifaða | keifuðu | keifaða | keifuðu | keifuðu | keifuðu | |
| dative (þágufall) |
keifaða | keifuðu | keifaða | keifuðu | keifuðu | keifuðu | |
| genitive (eignarfall) |
keifaða | keifuðu | keifaða | keifuðu | keifuðu | keifuðu | |