keipa

Icelandic

Etymology

From keipur (“rowlock, thole”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈcʰeiːpa/
• Rhymes: -eiːpa
• Homophone: keypa

Verb

keipa (weak verb, third-person singular past indicative keipaði, supine keipað)

1. (intransitive) to angle, to fish with line and tackle

Conjugation

keipa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að keipa
supine (sagnbót)		keipað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		keipandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég keipa	við keipum	present (nútíð)	ég keipi	við keipum
	þú keipar	þið keipið		þú keipir	þið keipið
	hann, hún, það keipar	þeir, þær, þau keipa		hann, hún, það keipi	þeir, þær, þau keipi
past (þátíð)	ég keipaði	við keipuðum	past (þátíð)	ég keipaði	við keipuðum
	þú keipaðir	þið keipuðuð		þú keipaðir	þið keipuðuð
	hann, hún, það keipaði	þeir, þær, þau keipuðu		hann, hún, það keipaði	þeir, þær, þau keipuðu
imperative (boðháttur)	keipa (þú)	keipið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	keipaðu	keipiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

keipast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að keipast
supine (sagnbót)		keipast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		keipandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég keipast	við keipumst	present (nútíð)	ég keipist	við keipumst
	þú keipast	þið keipist		þú keipist	þið keipist
	hann, hún, það keipast	þeir, þær, þau keipast		hann, hún, það keipist	þeir, þær, þau keipist
past (þátíð)	ég keipaðist	við keipuðumst	past (þátíð)	ég keipaðist	við keipuðumst
	þú keipaðist	þið keipuðust		þú keipaðist	þið keipuðust
	hann, hún, það keipaðist	þeir, þær, þau keipuðust		hann, hún, það keipaðist	þeir, þær, þau keipuðust
imperative (boðháttur)	keipast (þú)	keipist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	keipastu	keipisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

keipaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	keipaður	keipuð	keipað		keipaðir	keipaðar	keipuð
accusative (þolfall)	keipaðan	keipaða	keipað		keipaða	keipaðar	keipuð
dative (þágufall)	keipuðum	keipaðri	keipuðu		keipuðum	keipuðum	keipuðum
genitive (eignarfall)	keipaðs	keipaðrar	keipaðs		keipaðra	keipaðra	keipaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	keipaði	keipaða	keipaða		keipuðu	keipuðu	keipuðu
accusative (þolfall)	keipaða	keipuðu	keipaða		keipuðu	keipuðu	keipuðu
dative (þágufall)	keipaða	keipuðu	keipaða		keipuðu	keipuðu	keipuðu
genitive (eignarfall)	keipaða	keipuðu	keipaða		keipuðu	keipuðu	keipuðu

Norwegian Nynorsk

Pronunciation

• IPA^(key): /²çɛɪːpa/

Noun

keipa f

1. definite singular of keipe

Old Norse

Noun

keipa m

1. accusative plural of keipr
2. genitive plural of keipr