kiinnitin
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Pronunciation[edit]
Etymology 1[edit]
kiinnittää + -in
Noun[edit]
kiinnitin
- fastener (any device that fastens)
Declension[edit]
Inflection of kiinnitin (Kotus type 33*C/kytkin, tt-t gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kiinnitin | kiinnittimet | |
genitive | kiinnittimen | kiinnittimien kiinnitinten | |
partitive | kiinnitintä | kiinnittimiä | |
illative | kiinnittimeen | kiinnittimiin | |
singular | plural | ||
nominative | kiinnitin | kiinnittimet | |
accusative | nom. | kiinnitin | kiinnittimet |
gen. | kiinnittimen | ||
genitive | kiinnittimen | kiinnittimien kiinnitinten | |
partitive | kiinnitintä | kiinnittimiä | |
inessive | kiinnittimessä | kiinnittimissä | |
elative | kiinnittimestä | kiinnittimistä | |
illative | kiinnittimeen | kiinnittimiin | |
adessive | kiinnittimellä | kiinnittimillä | |
ablative | kiinnittimeltä | kiinnittimiltä | |
allative | kiinnittimelle | kiinnittimille | |
essive | kiinnittimenä | kiinnittiminä | |
translative | kiinnittimeksi | kiinnittimiksi | |
instructive | — | kiinnittimin | |
abessive | kiinnittimettä | kiinnittimittä | |
comitative | — | kiinnittimineen |
Possessive forms of kiinnitin (type kytkin) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | kiinnittimeni | kiinnittimemme |
2nd person | kiinnittimesi | kiinnittimenne |
3rd person | kiinnittimensä |
Etymology 2[edit]
Verb[edit]
kiinnitin
- First-person singular indicative past form of kiinnittää.