kiremitçi
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish كرمیدجی (kiremidci, “tiler”), equivalent to kiremit (“rooftile”) + -çi.
Noun[edit]
kiremitçi (definite accusative kiremitçiyi, plural kiremitçiler)
Declension[edit]
Further reading[edit]
- Çağbayır, Yaşar (2007) “kiremitçi”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2682