koincydencja

See also: koincydencją

Polish

Etymology

Borrowed from French coïncidence. By surface analysis, ko- +‎ incydencja.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔ.in.t͡sɨˈdɛn.t͡sja/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛnt͡sja
• Syllabification: ko‧in‧cy‧den‧cja

Noun

koincydencja f

1. (literary) coincidence

   Synonym: zbieg okoliczności

Declension

Declension of koincydencja

	singular	plural
nominative	koincydencja	koincydencje
genitive	koincydencji	koincydencji/koincydencyj (archaic)
dative	koincydencji	koincydencjom
accusative	koincydencję	koincydencje
instrumental	koincydencją	koincydencjami
locative	koincydencji	koincydencjach
vocative	koincydencjo	koincydencje

Further reading

• koincydencja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• koincydencja in Polish dictionaries at PWN