zbieg okoliczności

Polish

Etymology

Literally, “junction of circumstances”. Compare French concours de circonstances.

Pronunciation

• IPA^(key): /zbjɛɡ ɔ.kɔ.lit͡ʂˈnɔɕ.t͡ɕi/

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Rhymes: -ɔɕt͡ɕi

Noun

zbieg okoliczności m inan

1. (idiomatic) coincidence, happenstance (appearance of a meaningful connection when there is none)

   Synonyms: koincydencja, przypadek, traf

Declension

Declension of zbieg okoliczności

	singular	plural
nominative	zbieg okoliczności	zbiegi okoliczności
genitive	zbiegu okoliczności	zbiegów okoliczności
dative	zbiegowi okoliczności	zbiegom okoliczności
accusative	zbieg okoliczności	zbiegi okoliczności
instrumental	zbiegiem okoliczności	zbiegami okoliczności
locative	zbiegu okoliczności	zbiegach okoliczności
vocative	zbiegu okoliczności	zbiegi okoliczności

Further reading

• zbieg okoliczności in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zbieg okoliczności in Polish dictionaries at PWN