konspiri

Esperanto

Etymology

Borrowed from Old French conspirer, from Latin conspirare, conspīrō, from con- (combining form of cum (“with”)) + spīrō (“breathe”)

Pronunciation

• IPA^(key): [konsˈpiri]
• Rhymes: -iri
• Hyphenation: kons‧pi‧ri

Verb

konspiri (present konspiras, past konspiris, future konspiros, conditional konspirus, volitive konspiru)

1. (intransitive) to conspire

Conjugation

Conjugation of konspiri present past future singular plural singular plural singular plural tense konspiras konspiris konspiros active participle konspiranta konspirantaj konspirinta konspirintaj konspironta konspirontaj acc. konspirantan konspirantajn konspirintan konspirintajn konspirontan konspirontajn nominal active participle konspiranto konspirantoj konspirinto konspirintoj konspironto konspirontoj acc. konspiranton konspirantojn konspirinton konspirintojn konspironton konspirontojn adverbial active participle konspirante konspirinte konspironte infinitive konspiri imperative konspiru conditional konspirus