kosmyk

Polish

Etymology

From Old Polish kosm +‎ -yk, from Proto-Slavic *kosmъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔs.mɘk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔsmɘk
• Syllabification: kos‧myk

Noun

kosmyk m inan (diminutive kosmyczek)

1. cowlick
2. (hunting) hare's tail

   Synonyms: omyk, osmyk

Declension

Declension of kosmyk

	singular	plural
nominative	kosmyk	kosmyki
genitive	kosmyka	kosmyków
dative	kosmykowi	kosmykom
accusative	kosmyk	kosmyki
instrumental	kosmykiem	kosmykami
locative	kosmyku	kosmykach
vocative	kosmyku	kosmyki

Related terms

adjectives

• kosmaty

 

Further reading

• kosmyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kosmyk in Polish dictionaries at PWN