osmyk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Deverbal from osmykać.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

osmyk m inan

  1. (hunting) tail of a hare or rabbit
    Synonyms: kosmyk, omyk

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • osmyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • osmyk in Polish dictionaries at PWN