kosmyk

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *kosmъ +‎ -yk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔs.mɨk/

Noun

kosmyk m inan (diminutive kosmyczek)

1. cowlick
2. (hunting) A hare's tail.

Declension

Declension of kosmyk

	singular	plural
nominative	kosmyk	kosmyki
genitive	kosmyka	kosmyków
dative	kosmykowi	kosmykom
accusative	kosmyk	kosmyki
instrumental	kosmykiem	kosmykami
locative	kosmyku	kosmykach
vocative	kosmyku	kosmyki

Synonyms

• (hare's tail): omyk, osmyk

Related terms

• (adjective) kosmaty

Further reading

• kosmyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN