krýna
Icelandic
Etymology
From krúna (“crown”).
Pronunciation
Verb
krýna (weak verb, third-person singular past indicative krýndi, supine krýnt)
- to crown
Conjugation
krýna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að krýna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
krýnt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
krýnandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég krýni | við krýnum | present (nútíð) |
ég krýni | við krýnum |
| þú krýnir | þið krýnið | þú krýnir | þið krýnið | ||
| hann, hún, það krýnir | þeir, þær, þau krýna | hann, hún, það krýni | þeir, þær, þau krýni | ||
| past (þátíð) |
ég krýndi | við krýndum | past (þátíð) |
ég krýndi | við krýndum |
| þú krýndir | þið krýnduð | þú krýndir | þið krýnduð | ||
| hann, hún, það krýndi | þeir, þær, þau krýndu | hann, hún, það krýndi | þeir, þær, þau krýndu | ||
| imperative (boðháttur) |
krýn (þú) | krýnið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| krýndu | krýniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að krýnast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
krýnst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
krýnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég krýnist | við krýnumst | present (nútíð) |
ég krýnist | við krýnumst |
| þú krýnist | þið krýnist | þú krýnist | þið krýnist | ||
| hann, hún, það krýnist | þeir, þær, þau krýnast | hann, hún, það krýnist | þeir, þær, þau krýnist | ||
| past (þátíð) |
ég krýndist | við krýndumst | past (þátíð) |
ég krýndist | við krýndumst |
| þú krýndist | þið krýndust | þú krýndist | þið krýndust | ||
| hann, hún, það krýndist | þeir, þær, þau krýndust | hann, hún, það krýndist | þeir, þær, þau krýndust | ||
| imperative (boðháttur) |
krýnst (þú) | krýnist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| krýnstu | krýnisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
krýndur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
krýndur | krýnd | krýnt | krýndir | krýndar | krýnd | |
| accusative (þolfall) |
krýndan | krýnda | krýnt | krýnda | krýndar | krýnd | |
| dative (þágufall) |
krýndum | krýndri | krýndu | krýndum | krýndum | krýndum | |
| genitive (eignarfall) |
krýnds | krýndrar | krýnds | krýndra | krýndra | krýndra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
krýndi | krýnda | krýnda | krýndu | krýndu | krýndu | |
| accusative (þolfall) |
krýnda | krýndu | krýnda | krýndu | krýndu | krýndu | |
| dative (þágufall) |
krýnda | krýndu | krýnda | krýndu | krýndu | krýndu | |
| genitive (eignarfall) |
krýnda | krýndu | krýnda | krýndu | krýndu | krýndu | |
Synonyms
- (to crown): krúna (obsolete)