kradziej

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Blend of kraść +‎ złodziej, formally matches Proto-Slavic *kradějь.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈkra.d͡ʑɛj/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ad͡ʑɛj
  • Syllabification: kra‧dziej

Noun[edit]

kradziej m pers

  1. (colloquial, often humorous) thief
    Synonym: złodziej

Declension[edit]

Declension of kradziej
singular plural
nominative kradziej kradzieje
genitive kradzieja kradziejów/kradziei
dative kradziejowi kradziejom
accusative kradzieja kradziejów/kradziei
instrumental kradziejem kradziejami
locative kradzieju kradziejach
vocative kradzieju kradzieje

Related terms[edit]

noun
verb

Further reading[edit]

  • kradziej in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kradziej in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=kradziej&oldid=76013524"