kreppa

Faroese

Etymology

From Old Norse kreppa, from Proto-Germanic *krimpaną.

Noun

kreppa f (genitive singular kreppu, plural kreppur)

1. crisis

Declension

Declension of kreppa
f1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	kreppa	kreppan	kreppur	kreppurnar
accusative	kreppu	kreppuna	kreppur	kreppurnar
dative	kreppu	kreppuni	kreppum	kreppunum
genitive	kreppu	kreppunnar	kreppa	kreppanna

Derived terms

Derived terms

• heimskreppa (world-wide crisis)
• Muhammed-kreppan - the Muhammad crisis (of Denmark 2006)
• orkukreppa (energy crisis)

• samleikakreppa (identity crisis)
• stjórnarkreppa (government crisis)

---

Icelandic

Etymology

From Old Norse kreppa, from Proto-Germanic *krimpaną. Cognate to English crimp, via Middle English crempen, and to Dutch krimpen, via Middle Dutch crimpen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʰrɛhpa/
• Rhymes: -ɛhpa

Noun

kreppa f (genitive singular kreppu, nominative plural kreppur)

1. crisis, difficulty

Declension

declension of kreppa

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	kreppa	kreppan	kreppur	kreppurnar
accusative	kreppu	kreppuna	kreppur	kreppurnar
dative	kreppu	kreppunni	kreppum	kreppunum
genitive	kreppu	kreppunnar	kreppa/kreppna	kreppanna/kreppnanna

Synonyms

• (difficulty): vandi, vandræði, klípa, klemma

Verb

kreppa (weak verb, third-person singular past indicative kreppti, supine kreppt)

1. (transitive, with accusative) to bend tightly, to clench

Conjugation

kleppa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að kleppa
supine (sagnbót)		kleppt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kleppandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kleppi	við kleppum	present (nútíð)	ég kleppi	við kleppum
	þú kleppir	þið kleppið		þú kleppir	þið kleppið
	hann, hún, það kleppir	þeir, þær, þau kleppa		hann, hún, það kleppi	þeir, þær, þau kleppi
past (þátíð)	ég kleppti	við klepptum	past (þátíð)	ég kleppti	við klepptum
	þú klepptir	þið klepptuð		þú klepptir	þið klepptuð
	hann, hún, það kleppti	þeir, þær, þau klepptu		hann, hún, það kleppti	þeir, þær, þau klepptu
imperative (boðháttur)	klepp (þú)	kleppið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	klepptu	kleppiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kleppast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að kleppast
supine (sagnbót)		kleppst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kleppandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kleppist	við kleppumst	present (nútíð)	ég kleppist	við kleppumst
	þú kleppist	þið kleppist		þú kleppist	þið kleppist
	hann, hún, það kleppist	þeir, þær, þau kleppast		hann, hún, það kleppist	þeir, þær, þau kleppist
past (þátíð)	ég klepptist	við klepptumst	past (þátíð)	ég klepptist	við klepptumst
	þú klepptist	þið klepptust		þú klepptist	þið klepptust
	hann, hún, það klepptist	þeir, þær, þau klepptust		hann, hún, það klepptist	þeir, þær, þau klepptust
imperative (boðháttur)	kleppst (þú)	kleppist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	kleppstu	kleppisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

klepptur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	klepptur	kleppt	kleppt		klepptir	klepptar	kleppt
accusative (þolfall)	klepptan	kleppta	kleppt		kleppta	klepptar	kleppt
dative (þágufall)	klepptum	klepptri	klepptu		klepptum	klepptum	klepptum
genitive (eignarfall)	kleppts	klepptrar	kleppts		klepptra	klepptra	klepptra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kleppti	kleppta	kleppta		klepptu	klepptu	klepptu
accusative (þolfall)	kleppta	klepptu	kleppta		klepptu	klepptu	klepptu
dative (þágufall)	kleppta	klepptu	kleppta		klepptu	klepptu	klepptu
genitive (eignarfall)	kleppta	klepptu	kleppta		klepptu	klepptu	klepptu