kryfja

Icelandic

Etymology

From Old Norse kryfja, from Proto-Germanic *krufjaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʰrɪvja/

  Rhymes: -ɪvja

Verb

kryfja (weak verb, third-person singular past indicative krufði, supine krufið)

1. to dissect, to disembowel
2. to examine thoroughly

Conjugation

kryfja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að kryfja
supine (sagnbót)		krufið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kryfjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kryf	við kryfjum	present (nútíð)	ég kryfji	við kryfjum
	þú kryfur	þið kryfjið		þú kryfjir	þið kryfjið
	hann, hún, það kryfur	þeir, þær, þau kryfja		hann, hún, það kryfji	þeir, þær, þau kryfji
past (þátíð)	ég krufði	við krufðum	past (þátíð)	ég kryfði	við kryfðum
	þú krufðir	þið krufðuð		þú kryfðir	þið kryfðuð
	hann, hún, það krufði	þeir, þær, þau krufðu		hann, hún, það kryfði	þeir, þær, þau kryfðu
imperative (boðháttur)	kryf (þú)	kryfjið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	kryfðu	kryfjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kryfjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að kryfjast
supine (sagnbót)		krufist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kryfjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kryfst	við kryfjumst	present (nútíð)	ég kryfjist	við kryfjumst
	þú kryfst	þið kryfjist		þú kryfjist	þið kryfjist
	hann, hún, það kryfst	þeir, þær, þau kryfjast		hann, hún, það kryfjist	þeir, þær, þau kryfjist
past (þátíð)	ég krufðist	við krufðumst	past (þátíð)	ég kryfðist	við kryfðumst
	þú krufðist	þið krufðust		þú kryfðist	þið kryfðust
	hann, hún, það krufðist	þeir, þær, þau krufðust		hann, hún, það kryfðist	þeir, þær, þau kryfðust
imperative (boðháttur)	kryfst (þú)	kryfist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	kryfstu	kryfisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

krufinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	krufinn	krufin	krufið		krufðir	krufðar	krufin
accusative (þolfall)	krufinn	krufða	krufið		krufða	krufðar	krufin
dative (þágufall)	krufðum	krufinni	krufðu		krufðum	krufðum	krufðum
genitive (eignarfall)	krufins	krufinnar	krufins		krufinna	krufinna	krufinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	krufði	krufða	krufða		krufðu	krufðu	krufðu
accusative (þolfall)	krufða	krufðu	krufða		krufðu	krufðu	krufðu
dative (þágufall)	krufða	krufðu	krufða		krufðu	krufðu	krufðu
genitive (eignarfall)	krufða	krufðu	krufða		krufðu	krufðu	krufðu

Old Norse

Verb

kryfja (singular past indicative krufði, plural past indicative krufðu, past participle krufðr or krufiðr)

1. to open up; to disembowel

Conjugation

Conjugation of kryfja — active (weak class 1)

infinitive	kryfja
present participle	kryfjandi
past participle	krufðr, krufiðr
indicative	present	past
1st-person singular	kryf	krufða
2nd-person singular	kryfr	krufðir
3rd-person singular	kryfr	krufði
1st-person plural	kryfjum	krufðum
2nd-person plural	kryfið	krufðuð
3rd-person plural	kryfja	krufðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	kryfja	kryfða
2nd-person singular	kryfir	kryfðir
3rd-person singular	kryfi	kryfði
1st-person plural	kryfim	kryfðim
2nd-person plural	kryfið	kryfðið
3rd-person plural	kryfi	kryfði
imperative	present
2nd-person singular	kryf
1st-person plural	kryfjum
2nd-person plural	kryfið

Conjugation of kryfja — mediopassive (weak class 1)

infinitive	kryfjask
present participle	kryfjandisk
past participle	krufzk, krufizk
indicative	present	past
1st-person singular	kryfjumk	krufðumk
2nd-person singular	kryfsk	krufðisk
3rd-person singular	kryfsk	krufðisk
1st-person plural	kryfjumsk	krufðumsk
2nd-person plural	kryfizk	krufðuzk
3rd-person plural	kryfjask	krufðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	kryfjumk	kryfðumk
2nd-person singular	kryfisk	kryfðisk
3rd-person singular	kryfisk	kryfðisk
1st-person plural	kryfimsk	kryfðimsk
2nd-person plural	kryfizk	kryfðizk
3rd-person plural	kryfisk	kryfðisk
imperative	present
2nd-person singular	kryfsk
1st-person plural	kryfjumsk
2nd-person plural	kryfizk

Descendants

• Icelandic: kryfja

References

• “kryfja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press