krytyk

Polish

Etymology

From Latin criticus, from Ancient Greek κριτικός (kritikós, “of or for judging, able to discern”), from κρίνω (krínō, “I judge”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkrɨ.tɨk/

• Audio:

  (file)

Noun

krytyk m pers

1. critic (a specialist in judging works of art)
2. critic (one who criticizes, finds faults)

Declension

Declension of krytyk

	singular	plural
nominative	krytyk	krytycy/krytyki (deprecative)
genitive	krytyka	krytyków
dative	krytykowi	krytykom
accusative	krytyka	krytyków
instrumental	krytykiem	krytykami
locative	krytyku	krytykach
vocative	krytyku	krytycy

Related terms

• (noun) krytyka
• (verbs) krytykować impf, skrytykować pf
• (adjective) krytyczny

Noun

krytyk

1. genitive plural of krytyka

Further reading

• Template:R:PWN