laŭtlegi

Esperanto

Etymology

Compound of laŭta +‎ legi.

Pronunciation

• IPA^(key): [lau̯tˈleɡi]
• Rhymes: -eɡi
• Hyphenation: laŭt‧le‧gi

Verb

laŭtlegi (present laŭtlegas, past laŭtlegis, future laŭtlegos, conditional laŭtlegus, volitive laŭtlegu)

1. (transitive, intransitive) to read aloud

Conjugation

Conjugation of laŭtlegi present past future singular plural singular plural singular plural tense laŭtlegas laŭtlegis laŭtlegos active participle laŭtleganta laŭtlegantaj laŭtleginta laŭtlegintaj laŭtlegonta laŭtlegontaj acc. laŭtlegantan laŭtlegantajn laŭtlegintan laŭtlegintajn laŭtlegontan laŭtlegontajn passive participle laŭtlegata laŭtlegataj laŭtlegita laŭtlegitaj laŭtlegota laŭtlegotaj acc. laŭtlegatan laŭtlegatajn laŭtlegitan laŭtlegitajn laŭtlegotan laŭtlegotajn nominal active participle laŭtleganto laŭtlegantoj laŭtleginto laŭtlegintoj laŭtlegonto laŭtlegontoj acc. laŭtleganton laŭtlegantojn laŭtleginton laŭtlegintojn laŭtlegonton laŭtlegontojn nominal passive participle laŭtlegato laŭtlegatoj laŭtlegito laŭtlegitoj laŭtlegoto laŭtlegotoj acc. laŭtlegaton laŭtlegatojn laŭtlegiton laŭtlegitojn laŭtlegoton laŭtlegotojn adverbial active participle laŭtlegante laŭtleginte laŭtlegonte adverbial passive participle laŭtlegate laŭtlegite laŭtlegote infinitive laŭtlegi imperative laŭtlegu conditional laŭtlegus