laridum
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]See lārdum.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): [ˈɫaː.rɪ.dũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈlaː.ri.d̪um]
Noun
[edit]lāridum n (genitive lāridī); second declension
- (Old Latin) archaic form of lārdum
- c. 200 BCE – 190 BCE, Plautus, Captivi IV.iii.842-848:
- [Hegio] Gaudeo, etsi nil scio quod gaudeam.
[Ergasilus] Bene facis. Iube. [Hegio] Quid iubeam? [Ergasilus] Ignem ingentem fieri.
[Hegio] Ignem ingentem? [Ergasilus] Ita dico, magnus ut sit. [Hegio] Quid? me, volturi,
tuan causa aedis incensurum censes? [Ergasilus] Noli irascier.
Iuben an non iubes astitui aulas, patinas elui,
laridum atque epulas foveri foculis ferventibus?
alium pisces praestinatum abire?- (please add an English translation of this quotation)
- [Hegio] Gaudeo, etsi nil scio quod gaudeam.
Declension
[edit]Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | lāridum | lārida |
| genitive | lāridī | lāridōrum |
| dative | lāridō | lāridīs |
| accusative | lāridum | lārida |
| ablative | lāridō | lāridīs |
| vocative | lāridum | lārida |
References
[edit]- “laridum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “laridum”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.