lendina
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From lendin- + -a (feminine ending). Found in late glosses.[1]
Noun[edit]
lendina f (genitive lendinae); first declension (Late Latin)
Inflection[edit]
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | lendina | lendinae |
Genitive | lendinae | lendinārum |
Dative | lendinae | lendinīs |
Accusative | lendinam | lendinās |
Ablative | lendinā | lendinīs |
Vocative | lendina | lendinae |
Descendants[edit]
(See also lendis.)
- Balkan Romance:
- Italo-Romance:
- North Italian:
- Gallo-Romance:
- Ibero-Romance:
References[edit]
- ^ Walther von Wartburg (1928–2002) “lens, -dis”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch (in German), volume 5: J L, page 250