liede
See also: Liede
Ladin
Adjective
liede m (feminine singular liedia, masculine plural liedesc, feminine plural liedes)
West Frisian
Etymology
From Old Frisian lēda, from Proto-Germanic *laidijaną, ultimately from Proto-Indo-European *leyt-.
Verb
liede
- to lead
Inflection
Conjugation of liede
Infinitive: liede | ||||||||
Present tense | Past tense | |||||||
person | singular | plural | singular | plural | ||||
1st | ik | lied | wy | liede | ik | late | wy | laten |
2nd | do/dû | laatst | jimme | liede | do/dû | latest | jimme | laten |
3rd | hy/sy | laat | hja | liede | hy/sy | late | hja | laten |
Present participle | Imperative | Auxiliary | Past participle | |||||
liedend (liedende) | liede | hawwe | laat |
Further reading
- “liede (II)”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011