ludificatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of lūdificō.
Participle
[edit]lūdificātus (feminine lūdificāta, neuter lūdificātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | lūdificātus | lūdificāta | lūdificātum | lūdificātī | lūdificātae | lūdificāta | |
Genitive | lūdificātī | lūdificātae | lūdificātī | lūdificātōrum | lūdificātārum | lūdificātōrum | |
Dative | lūdificātō | lūdificātō | lūdificātīs | ||||
Accusative | lūdificātum | lūdificātam | lūdificātum | lūdificātōs | lūdificātās | lūdificāta | |
Ablative | lūdificātō | lūdificātā | lūdificātō | lūdificātīs | |||
Vocative | lūdificāte | lūdificāta | lūdificātum | lūdificātī | lūdificātae | lūdificāta |
Noun
[edit]lūdificātus m (genitive lūdificātī); second declension
Declension
[edit]Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | lūdificātus | lūdificātī |
Genitive | lūdificātī | lūdificātōrum |
Dative | lūdificātō | lūdificātīs |
Accusative | lūdificātum | lūdificātōs |
Ablative | lūdificātō | lūdificātīs |
Vocative | lūdificāte | lūdificātī |
References
[edit]- “ludificatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ludificatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.