mótmæla

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmouːtˌmaiːla/

Verb

mótmæla (weak verb, third-person singular past indicative mótmælti, supine mótmælt)

1. (transitive, with dative) to protest, to object to

Conjugation

mótmæla — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að mótmæla
supine (sagnbót)		mótmælt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		mótmælandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég mótmæli	við mótmælum	present (nútíð)	ég mótmæli	við mótmælum
	þú mótmælir	þið mótmælið		þú mótmælir	þið mótmælið
	hann, hún, það mótmælir	þeir, þær, þau mótmæla		hann, hún, það mótmæli	þeir, þær, þau mótmæli
past (þátíð)	ég mótmældi	við mótmældum	past (þátíð)	ég mótmældi	við mótmældum
	þú mótmældir	þið mótmælduð		þú mótmældir	þið mótmælduð
	hann, hún, það mótmældi	þeir, þær, þau mótmældu		hann, hún, það mótmældi	þeir, þær, þau mótmældu
imperative (boðháttur)	mótmæl (þú)	mótmælið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	mótmældu	mótmæliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Related terms

• mótmæli (“protest, objection”)

Noun

mótmæla

1. indefinite genitive of mótmæli