marski
Finnish
Etymology
From German Marsch. The word has been reformed to better fit Finnish phonology possibly after the example of Swedish loanwords (compare läski from Swedish fläsk, which is related to German Fleisch).
Pronunciation
Noun
marski
Declension
Inflection of marski (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | marski | marskit | ||
genitive | marskin | marskien | ||
partitive | marskia | marskeja | ||
illative | marskiin | marskeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | marski | marskit | ||
accusative | nom. | marski | marskit | |
gen. | marskin | |||
genitive | marskin | marskien | ||
partitive | marskia | marskeja | ||
inessive | marskissa | marskeissa | ||
elative | marskista | marskeista | ||
illative | marskiin | marskeihin | ||
adessive | marskilla | marskeilla | ||
ablative | marskilta | marskeilta | ||
allative | marskille | marskeille | ||
essive | marskina | marskeina | ||
translative | marskiksi | marskeiksi | ||
abessive | marskitta | marskeitta | ||
instructive | — | marskein | ||
comitative | See the possessive forms below. |