megra
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Etymology[edit]
From magur (“lean, thin”).
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
megra (weak verb, third-person singular past indicative megraði, supine megrað)
- to make leaner, cause (a person, animal) to lose weight
Conjugation[edit]
megra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að megra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
megrað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
megrandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég megra | við megrum | present (nútíð) |
ég megri | við megrum |
| þú megrar | þið megrið | þú megrir | þið megrið | ||
| hann, hún, það megrar | þeir, þær, þau megra | hann, hún, það megri | þeir, þær, þau megri | ||
| past (þátíð) |
ég megraði | við megruðum | past (þátíð) |
ég megraði | við megruðum |
| þú megraðir | þið megruðuð | þú megraðir | þið megruðuð | ||
| hann, hún, það megraði | þeir, þær, þau megruðu | hann, hún, það megraði | þeir, þær, þau megruðu | ||
| imperative (boðháttur) |
megra (þú) | megrið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| megraðu | megriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að megrast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
megrast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
megrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég megrast | við megrumst | present (nútíð) |
ég megrist | við megrumst |
| þú megrast | þið megrist | þú megrist | þið megrist | ||
| hann, hún, það megrast | þeir, þær, þau megrast | hann, hún, það megrist | þeir, þær, þau megrist | ||
| past (þátíð) |
ég megraðist | við megruðumst | past (þátíð) |
ég megraðist | við megruðumst |
| þú megraðist | þið megruðust | þú megraðist | þið megruðust | ||
| hann, hún, það megraðist | þeir, þær, þau megruðust | hann, hún, það megraðist | þeir, þær, þau megruðust | ||
| imperative (boðháttur) |
megrast (þú) | megrist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| megrastu | megristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
megraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
megraður | megruð | megrað | megraðir | megraðar | megruð | |
| accusative (þolfall) |
megraðan | megraða | megrað | megraða | megraðar | megruð | |
| dative (þágufall) |
megruðum | megraðri | megruðu | megruðum | megruðum | megruðum | |
| genitive (eignarfall) |
megraðs | megraðrar | megraðs | megraðra | megraðra | megraðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
megraði | megraða | megraða | megruðu | megruðu | megruðu | |
| accusative (þolfall) |
megraða | megruðu | megraða | megruðu | megruðu | megruðu | |
| dative (þágufall) |
megraða | megruðu | megraða | megruðu | megruðu | megruðu | |
| genitive (eignarfall) |
megraða | megruðu | megraða | megruðu | megruðu | megruðu | |