miecznik

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 08:19, 15 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Polish

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl
miecznik

Etymology

From miecz +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmjɛt͡ʂ.ɲik/
  • Audio:(file)

Noun

Lua error in Module:zlw-lch-headword at line 338: Unrecognized Polish gender: m-an

  1. swordfish (Xiphias gladius)
  2. killer whale, orca (Orcinus orca)

Declension

Declension of miecznik
singular plural
nominative miecznik mieczniki
genitive miecznika mieczników
dative miecznikowi miecznikom
accusative miecznika mieczniki
instrumental miecznikiem miecznikami
locative mieczniku miecznikach
vocative mieczniku mieczniki

Noun

miecznik m pers

  1. (historical) An official in the royal court who was responsible for the arsenal of the king and for carrying his sword.
  2. (historical) bladesmith, swordsmith
  3. (historical) armorer (person who made personal armor)
    Synonym: płatnerz

Declension

Declension of miecznik
singular plural
nominative miecznik miecznikowie / miecznicy
genitive miecznika mieczników
dative miecznikowi miecznikom
accusative miecznika mieczników
instrumental miecznikiem miecznikami
locative mieczniku miecznikach
vocative mieczniku miecznikowie / miecznicy

Further reading

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=miecznik&oldid=55597788"